Σημαίες ράβει ελληνικές παίρνει δουλειά στο σπίτι
Σημαίες γαλανόλευκες δουλειά με το κομμάτι
Ξημερώνοβραδιάζεται δίχως να κλείσει μάτι
Κλειστή μεσ’ στο υπόγειο σαράντα τόσα χρόνια
Πόσες φορές ξενύχτισε γι’ αυτούς με τα μπαλκόνια
Πόσες φορές την πέρασε παντέρημη και μόνη
Για να ‘χουν τη σημαία τους αυτοί με το μπαλκόνι
Αχ Πολυξένη κυρα Πολυξένη
Τη γαλανόλευκη σημαία κάναν ψέμα
Αυτοί που βάζουνε σημαίες στα μπαλκόνια
Δίνουν στον πόλεμο, αχ το πιο λίγο αίμα
Αχ Πολυξένη κυρά Πολυξένη
Στις γαλανόλευκες σημαίες σου πνιγμένη
Βάζουν σημαίες στα μπαλκόνια Πολυξένη
Και στα καράβια τους έχουν σημαία ξένη
Η χήρα Πολυξένη απ’ το Αιγάλεω σίτυ,
Τις νύχτες ονειρεύεται ένα μεγάλο σπίτι
Μ’ ένα μπαλκόνι, ουρανό βασιλικό και μέντα,
Που βγαίνει εκεί κάθε πρωί και αρχίζει απλή κουβέντα
Και καθαρά και ξάστερα απέναντι στον ήλιο,
Μιλάει για ό,τι έδωσε σε πόλεμο και εμφύλιο
Και μια σημαία δεν κρέμασε στο μαύρο υπόγειό της
Σημαία γαλανόλευκη στον άντρα και στον γιο της
Και να φωνάζει δυνατά η Πολυξένη,
Την γαλανόλευκη σημαία κάναν ψέμα
Αυτοί που βάζουνε σημαίες στα μπαλκόνια
Δίνουνε πάντα το λιγότερο το αίμα
Αχ Πολυξένη κυρα Πολυξένη στις γαλανόλευκες σημαίες σου πνιγμένη
Βάζουν σημαίες θα φωνάζει η Πολυξένη
Και στα καράβια τους, έχουν σημαία ξένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου