Εχεις τον άνδρα που σου βρήκα
Με προξενειό και όχι με αγάπες
Του δώσαμε και λίγη προίκα
Σίγουρα πράγματα η προίκα
Προίκα και παρθενιά στην τρύπα
Για την γυναίκα είναι το σπίτι
Το σπίτι είναι στο ονομά του
Πλύσιμο μπάλωμα κουζίνα
Έτσι όπως έκανε η μαμά του
Ε, ότι αφήνουν οι προγόνοι
Πάει από παιδί σε εγγόνι
Ο Ανδρας σου θα αποφασίζει
Ανδρας αφέντης και άντρας κύρης
Κι αν οι πουτάνες του τα τρώνε,
Σπίτι του νάναι νοικοκύρης
Κολώνα σου, κουβαλητής σου
Σύ να κοιτάς την ηθική σου
Στο χαρτοπαίξιμο αν τα χάνει
Να κάνεις ότι δεν σε μέλει
Και στο φινάλε είναι δικά του
Και θα τα κάνει ότι θέλει
Μια συμβουλή σου δίνω ακόμα
Εσύ να είσαι οικονόμα
Στις εκκλησίες γονυκλισίες
Αλλιώς θα είναι η ζωή σου άδεια
Πίσω απ’ το τζάμι η παρθένος
Κλαίει γεμάτη κοκκινάδια
Ας είν’ καλά η Χριστιανοσύνη
Μας γέμισε την αδειοσύνη
Δεν θα ρωτάς που πάει την νύχτα
Κι αν σαγαπάει ή σε απατάει
Θα σου το λέει η χαρτορίχτρα
Ασε τις γκρίνιες και το κλάμα
Η αγάπη σώνεται με τάμα
Ασε τις μόδες και τα λούσα
Να μη σε πούν ξετσιπωμένη
Εσύ φτωχιά και άλλη πλούσα
Εκείνη πούχει σπιτωμένη
Σε θέλει έτσι κάτου κάτου
Να Για τα μάτια τα δικά του
Για τα παιδιά εσύ θα δουλεύεις
Κι αν άσχημους βαθμούς σου φέρνει
Για τιμωρία στη Μαρία θα του το λές και θα τη δέρνει
Να λέτε έχουμε μια κόρη, κι ένα παιδί, ένα αγόρι
Α ναι ,ξέχασα τον ψήφο, που ψόφο ναχει κάθε αλήτης
Κόκκινος πράσινος κι άλλοι, ο άντρας σου είναι καλός πολίτης
Κι έχει στο νού μια αιώνια ένοια, Πατρίς θρησκεία και οικογένεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου