Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

ΜΟΝΑΞΙΑ

 Κι είναι το σπίτι μας σαν στοιχειωμένο
Κι εγώ μονάχος να σε περιμένω
Κι όλα τα πράγματα όλα τριγύρω
Λες και από σένανε πήραν το μύρο

Κι αυτό το μύρο σου είχε τυλίξει
Όλα ότι έπιασες εσύ ή αγγίξει
Χαρτιά, μολύβια και χαρτοκόπτες
Της θλίψης μάρτυρες ήταν αυτόπτες

Στη μοναξιά μου στην τόσο λύπη
Λες κι όλα κλαίγανε γι’ αυτή που λείπει
Και το λουλούδι το μαραμένο
Λες κάτι κι ήξερε ποιόν περιμένω

Τα τσιμπιδάκια, η βούρτσα, η χτένα
Μέσα στο μπάνιο μας κι αυτά θλιμμένα
Και ξεχασμένη η μικρή μπανιέρα
Αυτή που αγάπη μου μπήκες μια μέρα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου